σει..
Και σε έμφαση ίσως εκείνων που η "πίστη" τους είναι σε ρομποτάκια που επικάθονται σε κομήτες και "χάνονται" σε βάραθρα" λόγω έλλειψης ηλιακού φωτός.. θα συνιστούσαμε να εκτεθούν λίγο περισσότερο στο άπλετο Φως του Λόγου του Θεού ...ίσως και να φωτο-συντεθεί μια νέα, καλύτερη υπόσταση μέσα τους..
Και πριν διαβάσετε την ομιλία του εξαίρετου ιερωμένου..
μια παράκληση τελευταία .................
Παρακαλούνται θερμά, αυτοί που πιστεύουν ότι «δεν γίνεται» κάτι....
ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΚΟΠΤΟΥΝ αυτούς που το κάνουν…
και υποσχόμαστε πως κάποια στιγμή θα σταματήσουμε να λέμε την ΑΛΗΘΕΙΑ όταν εκείνοι... πάψουν να διαδίδουν ψέματα...
Αρχιμ. Ανδρέας Κονάνος:
Όποιος ζει το τώρα και το παρόν της στιγμής είναι ήσυχοςΔεν μπορείς να πηγαίνεις στο Θεό με κακίες, τσακωμένος και να λες εγώ πηγαίνω και κάνω προσευχή στην Εκκλησία. Αυτή η κατάσταση θα σε αρρωστήσει.
Ο καθένας να ψάξει να βρει στην ψυχή του “γιατί ζω εγώ, τι θέλω να κάνω κατά βάθος, τι μου λείπει, ποιός είναι ο καημός μου ο ανεκπλήρωτος”. Και πρέπει αυτό να το τηρήσουμε και να το πιάσουμε και να το ζήσουμε. Ο Χριστός μας, θέλει να πει ναι σε όλα τα ωραία που η ψυχή μας κατά βάθος θέλει να ζήσει.
Συγχώρηση
Ξεκίνησε αυτή τη φορά από την έννοια της συγχώρησης, τονίζοντας ότι για να γίνει κανείς άνθρωπος του Θεού, πνευματικός άνθρωπος, να εμβαθύνει στην ψυχή του, να κάνει δουλειά εις βάθος, να καλλιεργήσει την ψυχή του, ένα βασικό χαρακτηριστικό που τονίζει η Εκκλησία με όλη την αγωγή της, είναι να πλησιάζει το Θεό, συγχωρεμένος με τους άλλους.Βέβαια ξεκαθάρισε ότι αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να είναι κανείς και φίλος με κάποιον αν δεν μπορεί. Γιατί είναι αλήθεια ότι είναι πολύ δύσκολο να συγχωρέσει κάποιος ανθρώπους που στη ζωή αυτή τον πόνεσαν, τον πλήγωσαν, τον πρόδωσαν, τον μαχαίρωσαν πισώπλατα, τον απογοήτευσαν και τον πίκραναν. Όμως το αποτέλεσμα είναι να το κρατάει αυτό μέσα του. Κι όχι απλώς να το κρατάει, αλλά να καλλιεργεί μερικές φορές και αισθήματα κακίας. Και να κρατάει ιστορίες παλιές, με άτομα που ζούνε ή και δεν ζούνε.
Μερικοί αισθάνονται, συνέχισε ο π. Ανδρέας, ότι άμα συγχωρέσουν είναι σαν να υποτιμούν τον εαυτό τους. Αλλά όπως τόνισε, δεν σημαίνει ότι επειδή συγχωρείς τον άλλον έχει δίκιο αυτός. Παρ’ όλα αυτά είναι βασικό να αφήσουμε τον άλλον να συνεχίσει τη ζωή του. Να μην το κρατάμε μέσα μας σκαλωμένο, να μας μπλοκάρει. Και τα μπλοκαρίσματα της ψυχής, δημιουργούν δυσκίνητη πορεία σ’ αυτόν τον κόσμο.
Και συνέχισε: “Θες να δεις το Θεό; Θες να ηρεμήσει η ψυχή σου; Προσπάθησε να συγχωρέσεις αυτούς που σε πονέσανε. Για να κοιμηθείς πιο καλά το βράδυ και να είναι ο ύπνος σου χορταστικός. Ο καθένας έχει τα ελαφρυντικά του. Όλοι οι άνθρωποι έχουν δίκιο. Γιατί ο καθένας για να κάνει αυτό που κάνει κάτι σκέφτηκε, κάπως μεγάλωσε, κάτι έμαθε. Όταν το καταλάβεις αυτό θα ηρεμήσεις και θα γλυτώσεις πολύ κούραση ψυχής. Οι αρχαίοι έλληνες τον άνθρωπο που δεν συγχωρεί και κρατάει κακίες, τον ονόμαζαν μοχθηρό. Επειδή είναι μόχθος, κούραση, είναι κουραστικό το πράγμα αυτό να γυρίζει το μυαλό σου και να κρατάς κακία. Σε κουράζει εσένα τον ίδιο. ‘Άστο να φύγει, πέρασε αυτό.”
Ευγνωμοσύνη
Προχωρώντας ο π. Ανδρέας, είπε ότι κάτι ακόμη που μας βοηθάει στην Εκκλησία να ζήσουμε ευτυχισμένοι, είναι το να είμαστε ευγνώμονες, δηλαδή να έχουμε ευγνωμοσύνη. Με άλλα λόγια, να μην έχουμε στη ζωή μας την γκρίνια, τα παράπονα και τη μιζέρια. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα για να αρρωστήσει κάποιος, από το να είναι άνθρωπος συνέχεια με παράπονα, γκρίνιες και ανικανοποίητη ψυχή. Τίποτα να μην τον ευχαριστεί. Αυτό είναι αρρώστια.Ενώ, συνέχισε: ”Το αντίθετο είναι η ευγνωμοσύνη. Να πεις θα ψάχνω σε όλα να βρω κάτι ωραίο. Να ψάξεις να βρεις κάτι, παρόλο το πρόβλημα σου, να το μετατρέψεις σε αφορμή ευγνωμοσύνης στο Θεό. Αυτοί οι άνθρωποι θα ζήσουν πολλά χρόνια γιατί ο ευγνώμων ελκύει τη Χάρη του Θεού.”
Ζήσε το τώρα
Κάτι άλλο που θα μας βοηθήσει πολύ στην Εκκλησία και μας το διδάσκει συνέχεια είναι το “σήμερον”, τόνισε ακολούθως ο ομιλητής.Αυτό που λέει η Εκκλησία είναι να μην πας πολύ μπροστά, ούτε πολύ πίσω, γιατί αυτοί οι δύο χρόνοι δεν είναι δικοί σου. Το παρελθόν δεν είναι δικό σου. Έφυγε, πέρασε. Το μέλλον δεν ήρθε. Ζήσε το τώρα. Όταν ζεις το τώρα είσαι καλά. Όποιος ζει το τώρα και το παρόν της στιγμής είναι ήσυχος. Μόλις μπει στο μυαλό του ανθρώπου μια σφήνα για το μέλλον θα αρρωστήσει.
Εμπιστοσύνη στο Θεό
Το επόμενο μέσο για τη θεραπεία του ανθρώπου είναι η εμπιστοσύνη στο Θεό.Εμπιστοσύνη δεν έχει ο άνθρωπος όταν φοβάται. Γι’ αυτό το βασικό είναι να μάθουμε ότι ο Θεός μας αγαπάει, να το νιώσουμε αυτό και να τον εμπιστευθούμε, να παραδοθούμε και να τον ακολουθήσουμε σ’ αυτό που μας λέει με σιγουριά, ότι “παιδί μου δεν θα σε εγκαταλείψω. Και στην αρρώστια σου θα είμαι δίπλα σου, και στο πρόβλημα σου θα δώσω λύση, και όλα καλά θα πάνε με τη βοήθεια μου.”
Χαρά
Το άλλο μεγάλο μυστικό που μαθαίνουμε στην Εκκλησία, ανέφερε ο π. Ανδρέας, για να είμαστε υγιείς ψυχή και σώματι είναι η χαρά. Όπως μάλιστα είπε κάποιος , χαρά είναι το “χ” που καταργεί και διαγράφει την “αρά”, δηλαδή την κατάρα. Χαρά θα πει η κατάσταση που καταργεί την κατάρα της ψυχής μας. Χαρά θα πει η ψυχή σου να βλέπει τα πράγματα με καλή διάθεση, με την καλή τους πλευρά.Βάλτε χαρά στο σπίτι σας. Για να τη βάλετε να την ζητάμε από το Χριστό, να τη νιώθουμε πρώτα στη δική μας την ψυχή.
Και προέτρεψε όλους να ψάξει ο καθένας μέσα του να βρει τι είναι αυτό που του λείπει, γιατί δεν έχει χαρά στη ζωή του. Και αν χρειάζεται να ρωτήσει ειδικούς, εκμεταλλευόμενος και τις πολλές ευκαιρίες που προσφέρει η Εκκλησία με τις ποιμαντικές της δραστηριότητες.
Η κλίση μας
Ολοκληρώνοντας την 2η αυτή ομιλία του ο π. Ανδρέας, είπε ότι ο βασικός λόγος που αρρωσταίνουμε ψυχικά και σωματικά είναι ότι δεν ζούμε αυτό που κατά βάθος θέλουμε. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε κάτι που η Εκκλησία ονομάζει κλίση. Είναι αυτό που κατά βάθος η ψυχή του ανθρώπου θέλει να το κάνει για να βρει τον προορισμό της. Είναι πλασμένος κάποιος για κάτι. Πρέπει να το κάνει, αλλιώς θα υποφέρει.Και όπως είπε πολύ χαρακτηριστικά:
“Είναι μεγάλο πράγμα να ξυπνάς το πρωί και να λες αυτό που ζω, το θέλω. Είναι ωραίο πράγμα αυτό που κάνεις να σε γεμίζει. Είναι ωραίο πράγμα αυτό που είναι η δουλειά σου, ο άντρας σου, η γυναίκα σου, το σπίτι σου να είναι όπως το ονειρεύεσαι. Αν είσαι εδώ κι ονειρεύεσαι να είσαι εκεί, μια ζωή θα κοιτάς εκεί και θα αλληθωρίζεις και θα υποφέρεις.
Ο καθένας να ψάξει να βρει στην ψυχή του “γιατί ζω εγώ, τι θέλω να κάνω κατά βάθος, τι μου λείπει, ποιός είναι ο καημός μου ο ανεκπλήρωτος”. Και πρέπει αυτό να το τηρήσουμε και να το πιάσουμε και να το ζήσουμε. Ο Χριστός μας, θέλει να πει ναι σε όλα τα ωραία που η ψυχή μας κατά βάθος θέλει να ζήσει.”
Και κατέληξε την εμπνευσμένη καρδιακή ομιλία του ο π. Ανδρέας τονίζοντας για μια ακόμη φορά ότι η ζωή είναι όμορφη και μπορούμε να ζήσουμε πολλά χρόνια αν δεν μας αρρωστήσουν αυτές οι λύπες, αυτές οι στεναχώριες και αυτά τα κενά της ψυχής μας.
Επιμέλεια/παρουσίαση
Κων/νος Μουρούτης
Σας άρεσε το άρθρο?
ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΜΕ ΕΝΑ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Σας άρεσε το άρθρο? Μοιραστείτε το στο Facebook με ένα ΚΛΙΚ ΕΔΩ
ή κάντε κλικ παρακάτω στα εικονίδια κοινωνικών δικτύων επιλογής σας:
ή κάντε κλικ παρακάτω στα εικονίδια κοινωνικών δικτύων επιλογής σας: