Μελπομένη Μαραγκίδου, Φωτογραφίες: Παναγιώτης Μαϊδης
Πηγή: www.vice.com
Παραδοσιακά η Τσικνοπέμπτη είναι η μέρα που μπορείς να πάρεις την
οικογένεια και τους φίλους, να πας σε μια ταβέρνα και να φας όσο κρέας
θες, χωρίς τύψεις και σκέψεις για την υγεία σου. Ή τουλάχιστον έτσι ήταν
τα πράγματα μέχρι πριν λίγα χρόνια, προτού οι vegan ξεσπαθώσουν στα
social media. Η κόντρα μεταξύ κρεατοφάγων και χορτοφάγων την
Τσικνοπέμπτη θυμίζουν ποδοσφαιρική σφαγή ανάμεσα σε Ολυμπιακούς και
Παναθηναϊκούς. Τελικά ποιος θα πάρει το κύπελο;
Άραγε πως είναι αυτή η κόντρα στην πραγματική ζωή, έξω από τα social media; Αποφάσισα να πάω για φαγητό με έναν κρεατοφάγο και μία vegan. Και όχι όποιους κι όποιους - ο Ορέστης και η Δανάη είναι ζευγάρι και έχουν και έναν γιο δύο ετών. Πόσο εύκολο είναι για αυτούς τους δύο ανθρώπους να συνυπάρχουν - τόσο στο σπίτι, όσο και στο τραπέζι της κουζίνας;
O «πονοκέφαλός» μου ξεκίνησε από τη στιγμή που άρχιζα να ψάχνω εστιατόριο για να συναντηθούμε, και να μπορούν να ικανοποιηθούν εξίσου τα γούστα και του Ορέστη και της Δανάης, αφού το να βρεις εστιατόριο που να έχει προβλέψει μενού και για vegans στην Ελλάδα είναι σπάνιο. Το Mama Roux στην Αιόλου όμως είναι ένα από αυτά, που εκτός από πιάτα με κρέας, στην κάρτα θα βρεις κι επιλογές με την ένδειξη vegetarian και vegan. Συναντιόμαστε εκεί και η Δανάη έχει φέρει μαζί της κάτι σακουλάκια με περίεργα πράσινα φύλλα μέσα να μας προσφέρει. Είμαι ιδιαίτερα επιφυλακτική απέναντι σε οτιδήποτε πράσινο κι εγώ, αλλά ανοίγω να δοκιμάσω για να μην την προσβάλω. Είναι πεντανόστιμο και για να είμαι ειλικρινής δεν περίμενα ότι θα δοκίμαζα κάτι τόσο εύγευστο που να είναι για vegan. Τα kale chips, το σνακ για vegans, χορτοφάγους αλλά κι όχι μόνο, από "Κέιλ" ή κατσαρό λάχανο που έχουν σπείρει πρόσφατα στην Ελλάδα, παράγονται και συσκευάζονται σε ένα μικρό εργαστήρι στον Ταύρο από την Δανάη και τον Ορέστη εδώ και λίγους μήνες και διανέμονται σε όλη την Ελλάδα. Όπως μου λέει και η Δανάη, το ότι είναι κάποιος vegan δε σημαίνει ότι στερείται ωραίων γεύσεων, κι αυτά τα σνακ είναι η πρώτη απόδειξη που έχω.
VICE: Την Πέμπτη θα τσικνίσετε;
Δανάη: Την Πέμπτη θα έρθουν σπίτι οι φίλοι μας να φάμε vegan.
Ορέστης: Μανιτάρια είναι το κρέας της Δανάης.
Πώς έγινες vegan;
Δανάη: Ήμουν σε ένα ταξίδι στο Λονδίνο και μοίραζαν κάτι φυλλάδια για τη βιομηχανία του κρέατος με πολύ παραστατικές εικόνες για το πώς ζουν τα ζώα και πώς τα σκοτώνουν. Έτσι ξεκίνησα ως χορτοφάγος στα 14 μου για ηθικούς λόγους, γιατί δεν ήθελα να υποστηρίζω αυτή τη βιομηχανία. Στα 24 άρχιζα να ψάχνω και τις επιπτώσεις στην υγεία κι έτσι έγινα vegan. Ο τρόπος που καταναλώνουμε το κρέας είναι τελείως ανισόρροπος. Δεν είναι όπως τις παλιές εποχές που έτρωγες κρέας μια φορά το μήνα. Πλέον ο κόσμος αν δεν φάει κρέας μια φορά τη μέρα δεν θεωρεί ότι έχει φάει.
Ορέστης: Συμφωνώ με το ηθικό κομμάτι, από την άλλη όμως υπάρχει και η θεωρία με τον άντρα κυνηγό, που λέει ότι πάω στο δάσος να κυνηγήσω να επιβιώσω. Εννοείται ότι θα φάω κρέας. Θα φάω το κρέας που μου φτιάχνει η μαμά μου, που θα πάρει κάποιο της σειράς, αλλά θα το φάω γιατί είναι της μαμάς μου. Εννοώ κάπου κι αυτό με την ηθική μπορεί να το βάλεις στην άκρη, γιατί κι "ανήθικο" να είναι το έχει φτιάξει η μαμά σου που το έχει φτιάξει με αγάπη και το έχει βάλει έτσι σε μία φούσκα ηθικής.
Δανάη: Ναι, αλλά πρέπει να εκσυγχρονιστούμε. Εμείς οι νεότεροι να μαθαίνουμε στους γονείς μας ότι το κρέας σήμερα δεν είναι αυτό που τρώγανε πριν από 30 χρόνια. Πλέον η βιομηχανία του κρέατος δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για την υγεία μας, κι αυτό είναι ένα έξτρα επιχείρημα αν δεν μπορείς να το δεις ηθικά ή δεν είσαι ζωόφιλος.
Πώς μπορείτε να συνυπάρχετε εσείς οι δύο;
Δανάη: Δεν το περίμενα ότι μπορώ να συνυπάρξω με κάποιον που δεν είναι χορτοφάγος.
Ορέστης: Εσύ δεν κάνεις κάποια υποχώρηση. Τι πρόβλημα να έχεις; Εσύ μαγειρεύεις για τον εαυτό σου, αν φάω εγώ έφαγα. Δεν μαγειρεύω εγώ να φτιάξω κρέατα. Κρέας η Δανάη δε θα φτιάξει. Άρα...
Το μωρό τρώει κρέας;
Ορέστης: Τρώει. Του αρέσει πολύ.
Δανάη: Αυτό δεν είναι αλήθεια.
Ορέστης: Τρελαίνεται το μωρό. Με το που βάζει τα δόντια του στο κρέας, το βλέπεις στο πρόσωπό του, απλώνεται μία χαρά.
Δανάη: Αυτό δεν είναι αλήθεια.
Το πηγαίνεις το παιδί κρυφά για κρέας; Πες την αλήθεια...
Ορέστης: Του δίνει η μάνα του γιατί δε θέλει να είναι extreme.
Δανάη: Δεν του δίνω εγώ. Του το μαγειρεύουν οι γιαγιάδες του. Κι επειδή ξέρουν ότι είμαι περίεργη, τους επιβάλλω ότι πρέπει να είναι βιολογικό τουλάχιστον ή ελευθέρας βοσκής. Γενικά το παιδί τρώει χορτοφαγικά και vegan. Γάλα μέχρι στιγμής το θηλάζω. Μετά θα πίνει γάλα από αμύγδαλα, από κάσιους, από βρώμη, καρύδα. Υπάρχουν επιλογές.
Δε θα του δώσεις γάλα από το εμπόριο;
Δανάη: Με τίποτα. Πάνω από το πτώμα μου.
Ορέστης: Με το γάλα είχα κι εγώ κάτι από μικρός και δεν το ένιωθα καλά μέσα μου. Τυριά άρχιζα να τρώω μεγαλύτερος.
Θα το αφήσεις το παιδί να επιλέξει όταν πάει σε μία ηλικία;
Ορέστης: Καλά. Για να επιλέξει το παιδί πρέπει να έχει δοκιμάσει.
Δανάη: Το παιδί θα επιλέξει εννοείται.
Ορέστης: Επιλογή σημαίνει να έχεις στο τραπέζι και τα δύο.
Δανάη: Όχι επιλογή σημαίνει να ξέρεις τι γίνεται και να έχεις συνείδηση και για τα δύο.
Ορέστης: Το παιδί δεν θα έχει και τα δύο στο τραπέζι, άρα εκ των πραγμάτων.
Δανάη: Το παίδι ξέρει τι είναι κρέας γιατί όταν πάει στη γιαγιά του τρώει. Και στην πραγματικότητα δεν του αρέσει το κρέας. Μετά από περιόδους που δεν έχει καθόλου κρέας, αν είμαστε σε σπίτι φίλου θα το φάει. Ψάρι απλώς ζητάει.
Έχετε πάει σε παιδικό πάρτυ και να φάει βλακείες;
Δανάη: Στα παιδικά πάρτυ έχουν τα πιο βιομηχανικά, τα χειρότερα φαγητά.
Αναψυκτικά φαντάζομαι δεν υπάρχουν σπίτι.
Δανάη: Ιιιιιιιιιιιι (σοκαριστικό)
Ορέστης: Χαχαχαχαχα (γέλια)
Δανάη: Θα πάθω έμφραγμα.
Όταν το παιδί σου θα πάει στα 13 του βόλτα στο φαστφουντάδικο και φάει μπέργκερ και πιει αναψυκτικό τι θα πάθεις;
Δανάη: Προσπαθώ να μην το σκέφτομαι. Έχω χρόνο. Θέλω απλά να είναι ενημερωμένος..
Βρώμικο τρως Ορέστη;
Ορέστης: Και για μένα έχει επηρεαστεί το ηθικό κομμάτι, μη νομίζεις, αλλά αν πεινάω θα πάω σε ένα σουβλατζίδικο της σειράς να φάω ένα σουβλάκι.
Δανάη: Το κάνεις κρυφά όμως.
Ορέστης: Τα κρέατα αυτά έχουν την ίδια γεύση όλα, μπορεί και να το μετανιώσω μετά. Ότι θα φάω κρέας όμως, θα φάω, αλλά θα το φάω πιο άνετα αν είμαι σε ένα χωριό και ξέρω ότι είχε όνομα το κατσικάκι.
Τις βιταμίνες πώς τις αναπληρώνεις;
Δανάη: Πολλά λαχανικά είναι υψηλά σε πρωτεϊνη και ασβέστιο και σίδηρο. Το σίδηρο είναι πιο εύκολο να το αφομοιώσεις από ένα λαχανικό, από το κρέας θα σου πάρει μέρες. Σημασία έχει οτιδήποτε κι αν διαλέξεις να τρως ισσοροπημένα.
Ορέστης: Συμφωνώ ότι πρέπει να υπάρχει ισορροπία αλλά ισορροπία χωρίς κρέας δεν υπάρχει.
Δανάη: Ο άνθρωπος είναι χορτοφάγος. Δεν έχει τα δόντια ενός σαρκοφάγου ζώου.
Ορέστης: Έχει όμως τη λογική να το ψήσει. Αυτό που τρώω δεν χρειάζεται δόντια.
Σε έχει πιέσει η Δανάη να εγκαταλείψεις το κρέας;
Ορέστης: Ναι
Δανάη: Τι; Πότε;
Ορέστης: Μου λές «έφαγες πάλι αυτές τις αηδίες;»
Δανάη: Ναι το έχω πει. Δε σε καταπιέζω, έτσι νιώθω.
Ορέστης: Και μετά μου λέει αυτά τα ζωάκια τα έχουν εκεί κατά χιλιάδες, δεν τα ταϊζουν.
Πόσα χρόνια έχεις να φας κρέας Δανάη;
Δανάη: Έχω κλέψει όταν ήμουν έγκυος. Τότε έτρωγα ό, τι μου έδιναν. Πριν από αυτό 17 χρόνια είχα να φάω κρέας.
Τι υπάρχει στο ψυγείο σας;
Ορέστης: Εμάς το ψυγείο μας είναι πράσινο. Ανοίγω το ψυγείο διαρκώς και περιμένω αλλά δεν εμφανίζεται κάτι άλλο. Ψάχνω λίγο, αλλά δεν έχει τίποτα. Όλα πράσινα.
Δανάη: Δεν πηγαίνω σούπερ μάρκετ. Το μποϊκοτάρω. Δεν έχει τίποτα για εμένα. Αγοράζω από τη λαϊκή βιολογικά. Έχει σημασία και στα λαχανικά από πού είναι ο σπόρος, αν είναι μεταλλαγμένος. Γιατί και γύρω από τα λαχανικά υπάρχει μία τεράστια βιομηχανία.
Ορέστης: Εμένα μου τη δίνει που έτσι όπως είναι η κατάσταση πρέπει να πάω στη βιολογική λαϊκή και να πληρώσω διπλά. Είναι πιο ακριβά.
Ποιος πιστεύετε ότι θα πείσει τον άλλον να αλλάξει;
Δανάη: (μετά από σκέψη) Αν μου μαγειρέψει εκείνος, μπορεί και να έτρωγα.
Πηγή: www.vice.com
Σας άρεσε το άρθρο?
ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΣΤΟ FACEBOOK ΜΕ ΕΝΑ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
ή κάντε κλικ παρακάτω στα εικονίδια κοινωνικών δικτύων επιλογής σας:
